şəxsən

z. <ər.> Arada heç bir şəxs iştirak etmədən, heç bir vasitə olmadan, bilavasitə özü (özünü). Bu adamı şəxsən tanıyıram. – Keçmiş zaman şəxsən <Mirzağanın> özü üçün qaranlıq idi. S. H.. İmran kişi şəxsən <Tahirin> nə ilə məşğul olduğunu xəbər aldı. M. Hüs.. Gəldiyevi belə bir tədbirə vadar eləyən o idi ki, şəxsən özü layihə düzəltmək niyyətində idi. M. C.. // Bilavasitə. Məktub şəxsən ona aiddir. Məsələni şəxsən özünə bildirin.